Czego szuka nasza Dusza?

Ciągle zadajemy sobie to pytanie. Po cotu przyszła moja Dusza? Jaki ma cel? Jakie przeznaczenie? Czego poszukuje nasza Dusza? Wg Roberta Monroe, (Podróże poza ciałem) dusze przyszły na Ziemię z ciekawości, ponieważ chciały doświadczyć cielesności, a później ich pamięć się zacierała, za

pomniały jak boską moc mają w sobie i uzależniły się od cyklów karmicznych, wracając tu ciągle by dokańczać wcześniejsze sprawy.

Osobiście uważam, że życie na Ziemi bardzo dobrze wyraża ruch wahadła. Wahadło raz wprawione w ruch odchyla się w jedną i w drugą stronę. Za każdym razem kiedy jest mocno odchylone, siły oporu z zewątrz sprawiają, że wahadło zatrzyma się dokładnie na środku gdzie znajdzie się w punkcie zero – punkt kwantowy, punkt kreacji, spokoju i harmonii..

Można zaobserwować taki ruch wahadłowy globalnie, gdzie z jednej idealogii popadamy w

drugą. Zamieszki i opór społeczny odbija wahadło w drugą stronę, a kiedy to wychyla się skrajnie w przeciwstawnym kierunku, znów spotyka się z oporem by w końcu znaleźć punkt zero, z którego świat urodzi się od nowa. Być może nastąpi kolejny “wielki wybuch” kolejne wahadło wprawione będzie w ruch..

Tak samo dzieje się z duszami na planie ich wędrówki ziemskiej. Ziemia to planeta oporu i ograniczeń, idealna do wyszlifowania bruzd które nosimy w postaci cierpienia, bólu, braku akceptacji. Dusze przychodzą tu by pozbyć się żądzy, pragnień, uprzedzeń, krzywd doznanych i zadanych podczas swoich wędrówek.

Dusze rozproszone po wielowymiarach, w dużej mierze zatraciły swoją boską moc i przygasły. Przychodząc na Ziemię i odbudowywując swoją boskość, mają możliwośc wzbicia się na bardzo wysokie energie i ponownego połączenia w jedności.

Dusza, która “nabawiła się” okaleczeń takich jak brak miłości, doceniania, uwagi i czuła się nieważna, zbuduje sobie balon z ego, to ego miało ją chronić kiedy czuła się słaba. Ale ego jest żądne siebie i szybko zagrabia przestrzeń. Wahadło duszy idzie w kierunku zarozumiałości, snobizmu i skoncentrowaniu się tylko na sobie… dusza zatraca się w Ego. Wywoła to w otoczeniu odruchy niechęci i pokazywania, że taka osoba zadziera nosa. Wszyscy będą mieli ochotę jej “dowalić” żeby zrozumiała, że nie jest nikim lepszym!

Dusza prędzej czy później znajdzie się w punkcie krytycznym, w którym zaczyna weryfikować siebie i zaczyna dostrzegać iluzję jaką tworzyła.

Ruch wahadła odchyla się w drugą stronę. Czasami zajmuje to jedno życie, czasem kilka wcieleń. Dusza na drodze rozwoju wybierze sobie przeciwstawne doświadczenia i wychyli się z wahadłem w poczucie, już nie braku wartości ale skromności… i tu też opór zewnętrzny pchnie ją do dośrodkowania. Będą to np. sytuacje, kiedy ludzie o bardzo dużym potencjale, wiedzy i możliwościach przedkładają innych nad siebie, sami stając gdzieś z tyłu żeby nie być zauważani.

Co się wtedy dzieje? Otoczenie zareaguje jako siła oporowa i zacznie wspierać takie osoby, pchając je do przodu, zachęcając i chwaląc.

Wahadło odhyli się jeszcze wiele razy w obu kierunkach na drodze rozwoju duszy, która dzięki tarciom i siłom oporu, będzie mogła porzucać kolejne warstwy iluzji o sobie.

Amplituda wahadła będzie coraz to mniejsza, aż znajdziemy się w miejscu, w którym przestajemy się identyfikować z emocjami, zdarzeniami i rolą jaką gramy w postaciach, w których się inkarnujemy. Zatracamy ego w naturalny sposób, a wraz z zatracaniem ego, pojawia się spokój. Docieramy do swojego jestestwa w tu i teraz. Do miłości. Przestajemy koncentrować się na sobie a zaczynamy koncentrować się na całości, którą zaczynamy dostrzegać. Całość to układ sił wspóldziałających. To my wszyscy.

Dusza może wtedy wybrać kolejne wcielenia już jako społecznik, osoba która działa dla ludzi bądź zmienia świat swoimi dokonaniami. Może też powracać tutaj w formie energetycznej, anielskiej.

Żeby życie trwało, energia musi być wprawiona w ruch. Moment wyśrodkowania wahadła kosmicznego to mogą być miliardy lat. Aż wszystkie struktury połączą się w jedną Jaźń – to jest moment zerowy, w którym dokonuje się ponowna kreacja. Anna Fadrowska

Holistic Therapist

Copyright © 2024 Anna Fadrowska