Jak pracowć z emocjami?

Bądz dla siebie terapeutą

Każde doświadczenie w życiu, jest powtórką wcześniejszych doświadczeń. Jako dzieci kształtujemy matrycę swojego życia w rodzinie. W zasadzie, to nasza matryca kształtowana jest już dużo wcześniej ale ograniczę się tutaj do wzorców rodzinnych w odniesieniu do tego, jak radzić sobie z programami, które trzymaja nas w smutku, nieszczęśliwych relacjach czy biedzie.

Powiedzmy, że kobieta o imieniu Paulina, jako dziecko doświadczała ciągłej krytyki, braku zainteresowania, odrzucenia czy zaniedbania. Jej rodzeństwo było faworyzowane i czuła ogromną niesprawiedliwość, że inni dostają więcej. Mapa wzorców emocjonalnych Pauliny zapisze się mniej więcej tak: Nie jestem kochana. Nie warto się mną zajmować. Można mnie poniżać i przekraczać moje granice. Wszyscy mają więcej, są nagradzani i osiągają sukcesy a ja jestem pomijana i niezauważana.

W późniejszym jej życiu, ojca Pauliny zastąpi nauczyciel, szef, mąż. A jej rodzeństwo bedzie społeczeństwem. Szef czy partner będzie fundował jej takie odczucia, jakie ma w swojej matrycy.

Dzieje się tak, ponieważ intensywne lub stale powtarzające się emocje, tworzą neuronowe połaczenia w mózgu. Tworząc schematy. Emocje mają swoją częstotliwość elektro-magnetyczną i przyciągają takie same wibracje do twojego życia. Czyli, jeśli czujesz że nie zasługujesz na miłość czy uznanie, to ta emocja wygeneruje sygnał na poziomie energetycznym, przyciągający sytuacje, które dadzą ci jeszcze więcej właśnie takich emocji. Jest to wewnętrzna homeostaza, która ma za zadanie utrzymać bezpieczną równowagę organizmu. Dla podświadomości stan ten jest uznany za "bezpieczny" i wszystko co "nieznane" jest potencjalnym niebezpieczeństwem. Dlatego podświadomość utrzymuje cię w tym co znane a próby wyjścia ze strefy "bezpieczeństwa" będzie sabotażować.

Więc jak poradzić sobie z programami, trzymającymi nas w biedzie, w nieszczęsliwych związkach, braku satysfakcji z życia?

Przede wszystkim, musisz zdać sobie sprawę z tego, że nic

nie dzieje się w twoim życiu, czego nie ma w tobie. Jest powiedzenie że każda ofiara przyciągnie swojego oprawcę. I tak właśnie jest. Jeśli nasza Paulina ma w sobie program bycia poniżaną, to te emocje przyciągną kogoś kto będzie ja poniżać.

Nie obwiniaj innych o swoją rzeczywistość. Żeby zmienić negatywne wzorce, musisz zmienić kierunek działania z zewnątrz do wewnątrz.

Możesz skorzystać z różnych oferowanych na rynku warsztatów rozwojowych czy terapii. Ale możesz też wiele dla siebie zrobić pracując ze swoimi emocjami. Zacznij obserwować siebie i zadawać sobie pytania.

Przyjmijmy, że zdarzyła się niemiła sytuacja w pracy. Szef, poniżył cię przy innych pracownikach.

Jak możesz przepracować to zdarzenie?

Wróć w pamięci do tego co sie stało. Zobacz jak szef cię poniża i zadawaj sobie pytania:

-Co czuje? Skąd znam to uczucie, kiedy pojawiło się w moim życiu pierwszy raz? Co mi przypomina ta sytuacja? Kogo przypomina mi szef, kiedy tak się zachowuje? Co pierwsze przychodzi mi do głowy jak pomyślę o szefie? Co pierwsze przychodzi mi do głowy gdy myślę "poniżenie"?

Twoja pamięć może przywołać wspomnienie kluczowe, które zaprojektowało ten wzorzec "poniżenia". Być może będzie to wspomnienie rodzica, który upokarzał cię wobec twojego rodzeństwa a może nawet publicznie. Kiedy trafisz na wspomnienie, które jest kluczowe, to poczujesz ulgę. Jest to rodzaj takiego olśnienia: Ahhh więc to o to chodzi!! Szef przejął rolę rodzica, żebym mogł/mogła zobaczyć w sobie, że wciąż tkwię w dzieciństwie, bo emocje poniżenia z tamtego czasu nie zostały uwolnione. W takim momencie, już nie czujesz złości do szefa. Wiesz, że to nie o niego chodziło - on tylko pokazał, co masz w sobie do uleczenia. Podziękuj mu w myślach za to. Wybacz ojcu czy matce, że nie potrafili być lepszymi rodzicami. Wślij im miłość i pomyśl, że teraz ty decydujesz o sobie. Wejdź póniej w to wspomnienie z dzieciństwa jako dorosła osoba i zobacz poniżone dziecko, którym byłe(a)ś w tamtej chwili. Powiedz tej małej dziewczynce czy chłopcu, że widzisz ból, jaki przeżywa i że tak byc nie powinno. Powiedz temu dziecku, że jesteś tam teraz i że o nią czy o niego zadbasz.

Praca z wewnętrznym dzieckiem działa na poziomie podświadomym. Mówiąc do wewnętrznego dziecka, mówisz do siebie, utulasz i ukochujesz siebie. Negatywna emocja która utknęła, zostaje uwolniona, a poprzez ukochanie dziecka w tobie, w to miejsce wchodzi twoja miłość do siebie. Możesz też, stworzyć inne - alternatywne wspomnienie. Podświadomość nie rozróżnia, czy jest to wspomnienie czy wyobrażenie, jeśli wyobrażenie zasilone jest emocją. W ten sposób, mozesz nadpisać programujące cię wspomnienie i zmienić energię tego zdarzenia. Przywołaj sobie to wspomnienie i wyobraź sobie, że sytuacja zmienia się na taką, jaka powinna dla ciebie być. Np. rodzic zamiast cię poniżyć, przytula cię i mówi że nic się nie stało, że cię rozumie, że cię kocha. Być może bierze cię na ręce i całuje w czoło. Patrzy z dumą. Chwali przed innymi. Poczuj, jakie emocje teraz wchodzą w twoją przestrzeń? Bądź w tych pozytywnych emocjach. Powiedz sobie: Mam moc zmiany zapisów emocjonalnych i to właśnie robię. Bo na poziomie duszy rodzice kochają mnie z całego serca i chcą dla mnie jak najlepiej, więc czerpię z tej miłości i zmieniam energię wspomnienia, na taką która mnie wspiera! Jak przełoży się to na rzeczywistość? Może zdarzyć się tak, że szef nagle przestanie cię nękać. Zupełnie zmieni swoje zachowanie wobec ciebie albo przestanie w ogóle być widoczny, a doświadczenie poniżenia zniknie z twojego życia.

Rób tak, z każdą sytuacją, która wzbudziła twoje negatywne emocje. Szybko zobaczysz jak możesz wpływać na swoje życie. Bo to, co ciebie otacza jest tylko lustrem dla ciebie. Pokazuje co masz w sobie nieuzdrowione. Rzeczywistość na zewnątrz zawsze pokazuje, to co jest w tobie i tylko w sobie możesz zmienić to co projektujesz na zewnątrz. A kiedy zmieni się Twoje postrzeganie, zmieni się to co do Ciebie przychodzi. Zmienią się Twoje doświadczenia.

Anna Fadrowska Holistic Therapist

Copyright © 2024 Anna Fadrowska